سبک کلاسیک در طراحی داخلی – بررسی سبکی اصیل و قدیمی
موضوع مقاله امروز سبکی بی انتهاست. طراحی کلاسیک که ممکن است طراحی سنتی نیز نامیده شود. متحد و یکپارچه، غنی از وسایل و بافت چشمگیر شاید ترکیباتی باشند که بتوان از طریق آنها طراحی کلاسیک را به خلاصه ترین شکل ممکن توصیف کرد. فضای کلاسیک دارای پتانسیلی قدرتمند است که باعث شده در گذر زمان با سبک های دیگری ترکیب شود و سبک جدیدی مثل نئوکلاسیک و کلاسیک مدرن را بوجود بیاورد. علاقه دارید که درباره طراحی داخلی کلاسیک بیشتر بدانید؟ پس این مقاله را اصلا از دست ندهید.
نگاهی به آغاز سبک کلاسیک
در قرن هفدهم میلادی، ساخت کلیسای سن پیر در واتیکان به پایان رسید، کوه وزوو در ایتالیا فوران کرد، ساخت تاج محل در هند آغاز گشت، ویلیام شکسپیر درگذشت، نیوآمستردام به نیویورک تبدیل شد و سبک طراحی داخلی کلاسیک به وجود آمد. اگر به دنبال اصالت سبک کلاسیک هستید باید نمای داخلی کاخ ورسای پاریس را تماشا نمایید. فضای بزرگ با المان های باستانی و سلطنتی. روحیه ای قدرتمند و با شکوه. در حقیقت پس از قرون وسطی پادشاه ها و شوالیه ها یکی پس از دیگری در دل تاریخ فرو رفتند تنها طراحی فضای داخلی آن زمان به یادگار ماند. البته این تعریف را باید فرانسوی دانست.
تعریفی انگلیسی از این سبک
کلاسیسم و کلاسیک گرایی در کشور های مختلف به شیوه و سبک خود بروز کرد. چه در طراحی داخلی و چه در هنر های دیگری مثل ادبیات. در فرانسه طراحی کلاسیک پر از شکوه و جلال بود درحالی که در انگلستان اوضاع فرق میکرد. کلاسیک گرایی در انگلستان با سخت گیری و دقت زیاد انجام میگرفت. کلاسیک گرایی تا روسیه هم پیش رفت. در زمان امپراطوری کاترین دوم روسیه یا کاترین کبیر کلاسیک گرایی در ساختمان های روسی اوج گرفت و نجیب زاده ها تلاش داشتند که چنین استایلی در فضای داخلی خانه خود داشته باشند. البته میل به تجمل گرایی کاترین نیز در چنین وضعیتی بی تاثیر نبود.
نگاهی به ویژگی های کلاسیسم
برای تشخیص این سبک باید با چشمانی باز اطرفتان را مورد وارسی قرار دهید. قرنیز های محتاط، ستون و در و پنجره هایی با خطوط واضح، شومینه ها عمدتا از مرمر، فرم هندسی اغلب وسایل نزدیک به مستطیل. تمام چیز هایی که گفتیم ویژگی های سبک کلاسیک است. رنگ در این سبک عموما روشن و پاستلی انتخاب میشود. طاقچه های اتاق های بزرگ با مجسمه هایی قطور تزیین میشوند. نظم و تقارن در این سبک جایگاه ویژه ای دارد. طاق، گچ بری هایی با جزییات، ستون و نیم ستون از جمله مواردی است که در سبک کلاسیک بسیار به چشم میخورد.
ریشه های کلاسیک به دوران باستانی برمیگردد؟
لزوما نه، اما وجود المان هایی کوچک و بزرگ می تواند طراحی را به سمت باستانی شدن سوق دهد. سنت های ما انسان ها محصول صد، دویست یا حتی پانصد سال اخیر نیست. بی شک کلیاتی از دوران باستان در سبک کلاسیک ریشه دوانیده. برای مثال وجود عناصر منحصر به فرد و طبیعی تنها نشانه یک چیز است. زیاد بودن منابع. در طول تاریخ ما هر چقدر که به سمت جلو حرکت میکنیم با منابع کمتری برای هر انسان روبرو هستیم. پس افراط در مصرف منابع قطعا ریشه در دوران باستان دارد. اما طراحی های داخلی، الگو ها و المان ها میتواند گاهی از دوران باستان الگو بگیرد و گاهی هم نه.
محدوده رنگی در چنین سبکی گسترده است؟
در دورانی که دکارت درباره فلسفه کتاب مینوشت و شکسپیر جام زهر را در دهان رومئو قرار میداد، رنگ ها جدی تر بودند. رنگ های کلاسیکی کنتراستی از روشنی دارند. همه رنگ ها در این سبک مثل بیشتر آثار موسیقی کلاسیک، آرام و خنثی هستند. پالت های مکمل این سبک را رنگ هایی خاص مثل زیتونی، بژ، کرم، سبز یشمی، آبی روشن، شنی و طلایی تشکیل میدهند. پالت های مکمل معمولا برای مبلمان ها و منسوجات استفاده میشدند. به کار بردن سایه های قهوه ای طبیعی (رنگ چوپ) نیز در این سبک مجاز است. با این حال نباید فضای داخلی کلاسیک تاریک و خفه به نظر برسد.
کمی در باب آیتم های کلاسیک
به طور کلی در فضای کلاسیک باید وسایلی چیده شوند که حس کلاسیک بودن بدهند. نقطه مقابل هر چیز مدرن را در نظر بگیرید و آن شی کلاسیک است. در عصر مدرن از لامپ استفاده میکنیم، پس شمع کلاسیک است. البته استفاده از لامپ ها یا لوستر هایی که در قرن 17 مورد استفاده بوده اند مانعی ندارد. جزییاتی مثل میل پرده، چراغ های مخفی در زیر طاقچه ها، چراغ های زمینی، دیوار کوب ها، آیینه ها، نقاشی های کلاسیک، مجسمه ها، شومینه ها برای غنی تر کردن فضای فوق لعاده است. از شمعدان های برنزی و گلدان های لاکچری غافل نشوید. معجزه میکند.
سخن آخر – کلاسیسم مناسب چه افرادی است؟
اگر روحیه ای تجمل گرا و اشرافی مثل کاترین کبیر دارید سبک کلاسیک میتواند روح تازه ای به فضای داخلی شما ببخشد. برای برخی ممکن است این سبک خسته کننده و پس از مدتی ملالت آور به نظر برسد. با توجه دوره خاص پیدایش این سبک، جدی بودن فضای کلاسیک کاملا طبیعی است. اگر دقیقا کلاسیک را نمیخواهید اما از برخی ویژگی های آن لذت میبرید، به سراغ کلاسیک مدرن یا نئوکلاسیک بروید. ترکیب های سبک کلاسیک نیز مثل خودش جذاب و خاص است. به نظر شما چه چیزی کلاسیسم را بیش از 400 سال زنده نگه داشته؟